Silivri’de neredeyse 25 civarında “gazeteci” (!) var…
Delisi, akıllısı, üçkâğıtçısı her türlüsü bizim mesleğin içerisine girmeye çalışıyor.
İnsanın kendi hikâyesini anlatması zordur aslında…
Kendimi şanslı olarak kabul ettiğim bir konu var.
O da çocukluk hayalim olan mesleği yapıyor olabilmek…
Ben haksızlıklarla mücadele etmek için gazeteciliğe başladım...
Çocukken iki meslek mensuplarını kahraman olarak kabul ederdim.
Biri polisler, diğeri de gazetecilerdi…
Çünkü polisler kötü insanları yakalar, gazeteciler de haksızlıkları yazardı…
Bugün kimlikte 49, gazetecilikte de 32 yılı devirmiş olmama rağmen hâlâ haksızlıkları yaz(a)mayanları “gazeteci” olarak kabul etmiyorum…
Gazeteci öncelikle çevresindeki haksızlıkları yazarak rüştünü ispat edecek…
Haksızlıkları yaz(a)mayanlar gazeteci değil; bu mesleği istismar eden fırsatçılardır benim gözümde…
Silivri’nin en eski gazeteci ailesinin fertlerinden biriyim…
Babamın dayısı Hasan Bey Silivri’nin ilk gazete bayisi…
Aile büyüklerim cumhuriyetin ilk yıllarında daha soyadı kanunu bile çıkmadan Silivri’de önce çarşı meydanında sonra da Mumhane Sokak’ta gazete satarlardı.
Çatalca’dan Silivri’ye tapu memuru olarak gelen dedemin (babamın babası) adı Hasan Tahsin’di…
İzmir’de işgalci Yunan askerlerine ilk kurşunu sıkan şehidimizin adı da Hasan Tahsin’di…
Ve tesadüfe bakar mısınız; İzmir’deki Hasan Tahsin’in mesleği de gazetecilikti…
Rahmetli babamın Yalova’da maliye memuru iken mesai saatleri dışında Cumhuriyet Gazetesi’nde Yalova muhabirliği yapmışlığı vardır.
1988 yılında Silivri Lisesi’nde öğrenciyken yaramazlıklarımdan dolayı Disiplin Kurulu kararı ile okuldan atıldım.
Bana verilen bu cezanın haksızlık olduğunu düşünüyordum. Bu nedenlerle öğretmenlerden intikam alabilme duygusuyla kendime göre bir dosya hazırladım. O yıllarda bir kooperatifin yönetiminde görev alan öğretmenlerin bazılarının usule aykırı şekilde kooperatiflerten çifte maaş aldıkları iddialarını içeren bir dosyaydı.
Amacım, o günlerde Silivri’nin tek yerel gazetesi olan Silivri Haber adlı gazetede bu dosyayı yayımlatmak ve öğretmenlerden intikam almaktı.
Ancak gazete yöneticilerinin “sen bırak o dosyayı da gel bizim muhabirimiz ol” demesiyle yaklaşık 32 yıldır devam eden yolculuğum başlamış oldu.
Bugün Silivri çapında bile olsa kendime ait bir medya şirketinin sahibiyim…
11 yıldır düzenli olarak yayın yapan supersilivri.com adlı haber sitem var.
Sosyal medya platformları üzerinden tam kapasite canlı yayın yapabilme özelliğine sahip teknik cihaz yatırımlarım var.
Sahibi olduğum şirket; kişi ve kuruluşlara tanıtım hizmeti de veriyor.
Ancak her ne olursa olsun; çocukluk hayalimi gerçekleştirmeye devam etmekten, Silivri’de yaşanan haksızlıkları haber ve yazı konusu yapmaktan asla vazgeçmiyorum…
