Bugün yayımlanan bir haberimize “Silivri’de eğitim devrimi” şeklinde başlık attım.

Prof. Dr. Fuat Sezgin Fen Lisesi öğrencileri, dün düzenlenen Engelliler Haftası etkinlikleri kapsamında Yaşar Kemal Sergi Salonu ile Önder Yılmaz Tiyatro Salonu arasında (Küçük Hasfırın Sokak) sağlı sollu bir şekilde boydan boya yere oturarak gitar ve keman çaldılar, şarkılar söylediler.

Tam olarak 100 öğrenci…

Hepsinin ellerinde ya keman ya da gitar vardı…

Tabi bu biraz kafa yapısı meselesi ama ben bu çalışmayı ”Silivri’de bir eğitim devrimi” olarak kabul ediyorum.

Bir okulda 100 öğrenci enstrüman çalıyorsa bu bir başarıdır…

Sadece başarı da değildir; hayatla barışık olmaktır…

Umuttur…

Öncelikle buradan okulun müdürü İbrahim Muslu ve bu öğrencileri yetiştiren müzik öğretmeni Selin Girgin Özgüler’i kutluyorum.

Projeyi organize ederek gençlerimizi oraya davet eden Abdullah Bilgingüllüoğlu Özel Eğitim Meslek Okulu Müdürü Bünyamin Kurt’u ise iki kere kutluyorum…

Şimdi gelelim işin farklı bir boyutuna…

Silivri deniz kasabası…

İyot oranı yüksek olduğu için gençlerimiz de başka yörelerin gençlerine göre daha zeki ve yetenekli oluyor.

Müzikte, tiyatroda, sanat ve spor dallarında gerçekten çok başarılı gençlerimiz var.

Ancak bu gençlerimizin büyük bir çoğunluğunun yetenekleri örseleniyor ve harcanıp gidiyorlar…

Belediye başkanı olmak öyle kolay değil…

Fotoğraf çektirmekle olmuyor bu işler…

Tanınmış bir aranjör, müzik yapımcısı ve ses sanatçısıyla anlaşarak bir hafta süreyle Silivri’de müziğe yetenekli gençlerimizle bir atölye çalışması yapmaları sağlanamaz mı?

Ama şöylesine bir uğrayıp bir saat konuşma yapıp gideceği şekilde değil.

Bir hafta süreyle Silivri’deki müziğe yetenekli gençlerimizle atölye çalışması yapacak…

Onları tanıyacak…

Ve belki de içlerinden bir veya birkaç tanesinin elinden tutacak…

İşte burada belediye başkanı gençlerin ufkunu açmış olacak...

Aynı şekilde tiyatroya meraklı ve yetenekli çok sayıda gencimiz var.

Bu imkân onlara da sağlanamaz mı?

Futbol, basketbol, voleybol vb spor branşlarında aynı imkân sağlanamaz mı?

Beylikdüzü bunu yapıyor…

Büyükçekmece yapıyor…

Silivri ise yıllardan beri bön bön bakıyor…

Bakın 100 gencimiz ne güzel sokağın güzergahına sağlı sollu oturarak gitar ve keman çaldı; hep bir ağızdan şarkılar söyledi.

Silivri’de bu şekilde en az 5 yüz gencimiz çıkar…

Yoğurt Festivali’nde bu gençleri sahile çıkan sokaklara yerleştirin.

İnsanlar festival alanına giderken enstrüman çalıp şarkılar söyleyen gençlerin arasında yürüsün…

Çok mu zor?

Bunlara ihtiyacımız var…

Kafaların değişmesi gerekiyor...

Silivri’nin artık bir şehir devrimine ihtiyacı var…